16 februari 2018

Ik wil het kleed doorleven. Ik wil aan elkaar knopen tot er iets komt, zoals een spin een draad maakt, beginnen bij een vezel, een knoop, tot het een stevig geheel zal zijn, met gewicht, aanwezig, iets fijns, waar je je blote voeten op zet als op vers gras, waar je kunt gaan liggen, en het is bijna alsof je terug bent, daar.

Een kant-en-klaar stramien kopen is te makkelijk, en ik kan niet knopen met acryl, dat is niet aards, het zou heiligschennis zijn, totaal ongevoelig, misplaatst. Ik zou mijn doel voorbij schieten door alleen iets te  maken dat eruit ziet, maar niet is.

Ik kijk naar Perzische tapijten. Die bestaan uit een katoenen weefsel met knopen van wol.

Stramien

Het betekent dat ik het stramien zelf moet weven.

Katoen heb ik altijd gezien als een eerlijk materiaal, maar bij nadere bestudering blijkt het een totaal ònduurzaam product! https://nl.wikipedia.org/wiki/Jute

Biologische katoen dan? Dat wordt te duur. Ik heb namelijk veel nodig.

Na een lange dubtocht  (dubben als in: wikken en wegen) ben ik uitgekomen op jute als basisvezel. Jute is zelf ook een soort gras. Voor het telen van jute is, in tegenstelling tot katoen, maar weinig kunstmest en pesticide nodig, en jute is biologisch afbreekbaar. Voor mij een geluk dat het niet duur is. Ik vind het online bij een touwhandelaar. Voor touw wordt het jute soms gemengd met andere vezels, dat zou bij mijn jute ook zo kunnen zijn.

Ik heb Jute besteld bij Thalenstouw 9 klossen, 9000 m, €53.