Oude Rietpluimen

De oude rietpluimen van vorig jaar, daar waar ze niet gesnoeid zijn, staan nog geel langs de oever, of beige of lichtbruin, hoe wil je het noemen, of kleurloos, zoals wij grijs worden. Het ziet er toch mooi uit, vooral als de zon er op staat en ze oplichten in het landschap.

Oude rietpluimen

Mooi hè, maar kleur valt er niet meer aan te onttrekken. In september, dan moet ik weer plukken, de nieuwe rode pluimen knippen, mijn groene kleur bij elkaar verzamelen.

Gele rietpluimen

De pluimen zijn uitgebloeid

De pluimen zijn uitgebloeid. Jammer!

Bruine, uItgebloeide rietpluimen

Maar het ook wel rustig, want ik kon geen pluim zien of ik dacht: ik moet plukken, ik moet verven! Nu kan het nog! En ik zag er altijd tegenop om op pad te gaan, omdat ik bang was dat een voorbijganger me zou gaan vertellen dat het niet mocht, hoewel ik altijd zo plukte, dat niemand kon zien dat er iets miste. Ik plukte verspreid, en de rietpluimen groeien trouwens als kool.

Uitgebloeide, bruine pluim voor herfstwolken

Het is herfst.

Laatste keer pluimen plukken dit seizoen

Laatste keer pluimen plukken dit seizoen

Pluimen in de wind. Het is een mooi gezicht, ze zijn zo hoog. Ze woekeren ook een beetje, alleen de winde kan ze aan.

rode pluimen in de wind

Laatste pluk denk ik dit seizoen. De meeste pluimen beginnen bruin te worden, op sommige plaatsen zijn de bermen waar ze stonden al gemaaid. De jonge pluimen zijn donkerrood en het meest geschikt voor mijn doel: groen verven!

Er kwamen donderwolken en het rommelde en knalde alom,  toch was het nog steeds niet boven mij. Uiteindelijk werd ik toch ingehaald: de laatste pluimen plukken in de regen.

Ik heb ontdekt dat ik kleur van de door de pluimen groen geverfde wol nog dieper en donkerder kan maken: na het pluimenverfbad, gaan ze in de indigo.

De gele bol ligt erbij voor het contrast.

Groene wol door verven met rode rietpluimen en indigo

De winde windt zich om de pluim. Met witte bloemen, maar die heb ik niet op de foto, stom!

rietpluim door winde omwonden