Dit is de wol die ik gesponnen heb, niet veel, maar het begin is er. Het zal nu steeds vlotter gaan. Een deel heb ik geverfd om te zien hoe dat uitpakte. Het praktischer om alles eerst te spinnen, dan pas te verven. Verven houdt namelijk een risico van vervilting in. Als alle wol gesponnen is, heb ik altijd genoeg wol op voorraad om een verfbad helemaal uit te kunnen melken.
Tagarchief: wol
Mijn wol is mooier
De wol waarmee ik oefen blijkt veel grauwer dan de wol die ik zelf bij de boer heb gehaald en gewassen. Wat een geluk dat mijn wol zo wit en zacht is.
Kaarden
Wol kaarden,
gekaarde wol.
Wol, wolen nog eens wol.
Ik raak vertrouwd met de materie: wol. Het vet, de geur, de zachtheid.
Op 19 juli is het vijfde, laatste, schaap gewassen.
De wolvezel van dichtbij
De lokken van het schaap
Wassen-wassen-wassen
Uitkloppen en -pluizen; in heet water; koud wassen met shampoo en spoelen; drogen.
Het wasproces in vier foto’s.
Eerste schaap gewassen
Eerst klop ik de vacht uit en verwijder stro. Dan gaat het 20 minuten in heet water, > 60 °C, om het vet eruit te wassen. Hieronder zie je wat er vanaf gekomen is. Ik heb het er wel wat langer in laten zitten, omdat de temperatuur misschien wat gedaald is. Ik doe het werk achter in de tuin. De hitte van deze zomer helpt erbij.
Ik kan het water niet laten afkoelen terwijl de wol erin zit, anders zet het vet zich weer vast. Ik haal de wol uit het hete water en doe het in minder heet water, omdat de wol niet mag schrikken. Dat doe ik een paar keer.
Als de wol helemaal afgekoeld is, stop ik het in koud water, waarna ik wat elke-dag-shampoo toevoeg. Ik roer het een klein beetje, af en toe. Na deze wasbeurt spoel ik de wol drie keer door het weer in schoon koud water te doen en voeg de derde keer wat azijn toe.
Er is heel wat water voor nodig, terwijl er droogte heerst in Nederland. Het is heet en het regent niet. De boeren hebben een probleem. Ik probeer zoveel mogelijk water te hergebruiken, bijvoorbeeld door er de WC mee door te spoelen.
De uitgespoelde wol wikkel ik in een paar handdoeken om het overtollige water eruit te persen, daarna leg ik de wol op een droogrek binnen of buiten in de schaduw. Af en toe keer ik het om, tot het helemaal droog is. Dan gaat het voorlopig weer in een gesloten plastic zak om het te bewaren.
Schapenvachten
De wol blijft aan elkaar klitten alsof het één geheel is. De bruine stukken van de achterkant van het schaap trek ik er nu af, die zijn te vies.
Deze lijkt wel een beer! Ook de nekstukken probeer ik te onderscheiden, want die zouden vervilt zijn en onbruikbaar. Ik heb natuurlijk geen ervaring hiermee, en selecteer op goed geluk.
Wat ik overhou, gaat weer in de zakken.
De schapenwol ophalen
Toen ik aan kwam rijden was boer van Dijk druk bezig op zijn knieën het halve erf zelf te bestraten.
Op vrijdag 8 juni kon ik eindelijk mijn schapen ophalen bij Hofstede Rhijnauwen in Bunnik, de wol welteverstaan.
Verbaasd keken de schapen hoe hun winterjassen in vuilniszakken gepropt werden en achter in mijn auto geladen.
De gekortwiekte beesten mochten nog niet naar buiten, anders zouden ze verbranden van de zon, net als wij.
Hoewel het vandaag heel toevallig pijpenstelen regende.
Bunnikse schapen
6 maart 2018
Alleen een grote blaffende Duitse herder komt eraan, als ik het wijde erf van boerderij de Hofstede in Bunnik oploop. Sinds kort woon ik, na achttien jaar Utrecht stad, in het dorp Bunnik. Vanmorgen heb ik moed gevat om de boer te gaan vragen of ik de wol van zijn schapen mag kopen. Gelukkig volgt de boer de hond. Ik ben te laat, zegt hij, er zijn er net een aantal geschoren voordat ze gaan lammeren. Hij wijst met zijn hoofd richting stal.
‘Wat gebeurt er met de wol?
‘Die neemt de scheerder mee.’
Maar er staan nog negen schapen in de wei die jonger zijn, die zullen in mei /juni geschoren worden, half mei moet ik nog maar eens langskomen. Ik ga begin mei, voor de zekerheid. Misschien mag ik bij het scheren zijn.
