Ik heb meerdere tentjes gemaakt in aanloop naar de tentoonstelling.
Mijn laatste tentje leek meer op een huis, een huisje boompje beestje burgertentje. Ik denk door de invloed van de verkiezingstijd .

Er klinkt steeds dat we  Nederland moeten houden zoals het is. Jezelf als ‘Nederlander’ zien, is echt iets van de laatste tijd. Een Nederlander is iets smals, een eenheidsworst. Hierdoor kun je je als Nederlander onderscheiden van anderen.

Crisis

Het burgertentje werd door de tentoonstellingscommissie afgewezen. Vanwege burgerlijkheid.

Snel moest ik het nette tentje weer ombouwen tot nomadentent. De gevingerbreide grens vonden de commissieleden overbodig. Ik heb mijn gebied verkleind, en de grens vlak langs de tent gelegd.

Het was geen goede start. Mijn inbreng week toch al af van de rest, ik wilde het hele project afblazen. Maar ik was maanden geleden aan het project begonnen, als ik hier geen tent zou zetten, wist ik niet waar dan.

Crisis doorleefd en toch gaan zitten.

Er zijn mensen op reis uit gruwelijke omstandigheden, om in ons land een toevlucht te vinden. Ze staan te trappelen voor de grenzen. Ik vind dat we ze binnen moeten laten. Maar de regering bepaalt. Die moet het werkbaar maken, en laat een selecte groep binnen.

Thuis ben ik de regering. Er woont geen vluchteling bij mij in huis. Dat is mijn probleem. Ik laat vluchtelingen buiten in de vrieskou staan, mannen, vrouwen en zelfs kinderen. Ik zou niet weten hoe ik het uit moest houden met een of meer vluchtelingen in huis. Ik vind het al moeilijk als een vriendin bij mij logeert.

Ik zou me de hele tijd bekeken en bekritiseerd voelen en niet mijn eigen ruimte weten in te nemen.

Ik ben bang dat ze me tot de rand toe vullen met hun verhalen. Ik ben bang dat ze willen dat ik dingen voor ze doe die ik niet kan. Ik ben bang dat er geen tijd over blijft voor mij. Ik ben bang dat ze me stom vinden.

In de kunst moet je je overgeven aan het ongewisse, je mag niet weten waar het eindigt. In een tent zitten op een tentoonstelling is eng. In een tent zitten tijdens een vernissage al helemaal. Ik had het bijna afgeblazen, maar ik onderzoek mijn grens.