Jute wassen

Geplaatst op by

18 maart 2018

Ik wil de Jute geel en groen hebben. Maar om de jute te kunnen verven, moet ik het eerst grondig wassen, er schijnt olie en was aan toegevoegd te zijn.

Ik reinig het eerst met Seepje vloeibaar, een wasmiddel gemaakt van wasnoten (Sapindus mukorossi) uit de Hymalaya. Het ruikt lekker en past bij de duurzame methode.

Daarna was ik het met soda ash, ofwel: Natriumcarbonaat, Na2CO3. Het is een geconcentreerde soda, ik kan er niet teveel over zeggen, want ik snap het maar net genoeg om ermee te werken. De soda ash verhoogt ook de PH-waarde, hetgeen nodig is voor de cellulosevezel om zich straks te verbinden met de verfstof. Soda ash is dus een wasmiddel en een beitsmiddel.

De jute wordt gewassen

Het water wordt al gauw bruinig.

RVS pannen

Geplaatst op by

8 maart 2018

 

Voor het verven benodigd: roestvrijstalen pannen. IJzeren of koperen pannen beïnvloeden de kleur.

Grote pannen

Bij toeval ontdek ik grote pannen bij SEM, de biologische winkel in de Voorstraat. Er is opheffingsuitverkoop, omdat de eigenaar is overleden. De pannen, een stuk of tien, sommige missen oren, er zijn maar twee deksels waarvan een ergens op past, hebben ze in het magazijn gevonden, waarschijnlijk zijn ze van een Italiaans restaurant geweest dat ernaast heeft gezeten. Ze zijn nog vies ook. De jongen die er staat weet geen prijzen en durft die niet zelf te bedenken.

Ik kom terug als de gezaghebbende er is en betaal € 25 voor 2 grote pannen en een platte lepel. Het merk is Lagostina. Ik ga er maar van uit dat het professionele RVS pannen zijn.

Lagostina schijnt de eerste te zijn die roestvrijstalen pannen vertinde, vind ik nog op internet.

Heb ik daar wat aan???

Bunnikse schapen

Geplaatst op by

6 maart 2018

Schapen op de bunker in de wei in Bunnik

Alleen een grote blaffende Duitse herder komt eraan, als ik het wijde erf van boerderij de Hofstede in Bunnik oploop. Sinds kort woon ik, na achttien jaar Utrecht stad, in het dorp Bunnik. Vanmorgen heb ik moed gevat om de boer te gaan vragen of ik de wol van zijn schapen mag kopen. Gelukkig volgt de boer de  hond. Ik ben te laat, zegt hij, er zijn er net een aantal geschoren voordat ze gaan lammeren. Hij wijst met zijn hoofd richting stal.

‘Wat gebeurt er met de wol?

‘Die neemt de scheerder mee.’

Maar er staan nog negen schapen in de wei die jonger zijn, die zullen in mei /juni geschoren worden, half mei moet ik nog maar eens langskomen. Ik ga begin mei, voor de zekerheid. Misschien mag ik bij het scheren zijn.

Verfstoffen aangeschaft

Geplaatst op by

27 januari 2018

zak kurkuma van de toko

Bij de toko kocht ik zakken Kurkuma. Hoewel kurkuma mooi felgeel verft, is het bij nader inzien niet geschikt. In de zon verbleekt de kleur al weer snel.

20 februari 2018

reseda toppen en soda ash in zakken in een kartonnen doos

Op 20 februari bestelde ik daarom bij de Textielfabrique in Rotterdam reseda oftewel gele wouw, 1800 g  € 85,  en op aanraden van Maaike van de Textielfabrique ook soda ash 300 g ( er was niet meer) om extra te wassen, en galnoot 900 g om extra te beitsen, samen € 77.

Reseda is ook een plant die geel verft, en gecombineerd met aluin als beitsmiddel zou die zeer kleurecht zijn.

Jute stramien

Geplaatst op by

16 februari 2018

Negen klossen jute in een kartonnen doos

Ik wil het kleed doorleven. Ik wil aan elkaar knopen tot er iets komt, zoals een spin een draad maakt, beginnen bij een vezel, een knoop, tot het een stevig geheel zal zijn, met gewicht, aanwezig, iets fijns, waar je je blote voeten op zet als op vers gras, waar je kunt gaan liggen, en het is bijna alsof je terug bent, daar.

Een kant-en-klaar stramien kopen is te makkelijk, en ik kan niet knopen met acryl, dat is niet aards, het zou heiligschennis zijn, totaal ongevoelig, misplaatst. Ik zou mijn doel voorbij schieten door alleen iets te  maken dat eruit ziet, maar niet is.

Ik kijk naar Perzische tapijten. Die bestaan uit een katoenen weefsel met knopen van wol.

Stramien

Het betekent dat ik het stramien zelf moet weven.

Katoen heb ik altijd gezien als een eerlijk materiaal, maar bij nadere bestudering blijkt het een totaal ònduurzaam product! https://nl.wikipedia.org/wiki/Jute

Biologische katoen dan? Dat wordt te duur. Ik heb namelijk veel nodig.

Na een lange dubtocht  (dubben als in: wikken en wegen) ben ik uitgekomen op jute als basisvezel. Jute is zelf ook een soort gras. Voor het telen van jute is, in tegenstelling tot katoen, maar weinig kunstmest en pesticide nodig, en jute is biologisch afbreekbaar. Voor mij een geluk dat het niet duur is. Ik vind het online bij een touwhandelaar. Voor touw wordt het jute soms gemengd met andere vezels, dat zou bij mijn jute ook zo kunnen zijn.

Ik heb Jute besteld bij Thalenstouw 9 klossen, 9000 m, €53.

Weefraam

Geplaatst op by

10 februari 2018

Hout gamma,1e aankoop

weefraam

Zie hierboven mijn simpele weefraam, met vurenhout en bouwsteigerbeugels van de Gamma.

Mijn eerste plan is het kleed in twee delen te maken. Het weefsel draai ik door naarmate het werk vordert, zodat ik de dubbele lengte van het raam gebruik. De helften knoop ik later aan elkaar.

tekening weefraam in een boek

Dit is een tekening uit een boek, ik zal nog achterhalen welk. Ik heb overal heel wat af gezocht.

Zo loopt de schering rond. De schering zijn de draden op het raam, de inslag zijn de draden die je er doorheen weeft.

Ophaler

Geplaatst op by

Oefenen met een ophaler.

Volgens instructie op de website van Meta Weefgetouwen en Spinnewielen heb ik een lange draad gemaakt, met op gelijke afstand van elkaar lussen. Mijn meetkundig inzicht is beperkt. Als ik de instructies lees, snap ik er niets van, zelfs al staan er foto’s bij. Het zelf doen en ondervinden, via trial and error dus, is de enige les- en  onderzoeksmethode die werkt.

De lus gaat om de ophaler, na een lus gaat de draad om een scheringdraad, daarna de volgende lus op de ophaler en dan de draad weer om een scheringdraad, alleen om de onpare draden zoals dat schijnt te heten. Ik sla dus steeds een scheringdraad over. Het kan ook om de twee, net wat je wilt.

De scheringdraden zijn om en om verbonden met de ophaler.

Dan krijg je dit. Als ik de ophaler hoog optil, haal ik de onpare draden naar boven, de inslagdraad gaat er onderdoor.

De pare draden lopen over een rollertje of latje, waarmee je ze omhoog kan trekken. Het duurt een tijdje voor ik snap dat ik dat latje naar achteren moet schuiven, als ik vooraan met de onpare draden werk, dan heb ik er geen last van. Daarna laat ik de onpare draden zakken, ik schuift de lat naar voren en trek daarmee de pare draden omhoog.